فرهنگ اصطلاحات ترجمه (تصریح و تلویح)

اصطلاح تصریح یا آشکار سازی ( explicitation) را اولین بار وینه و داربلنه (۱۹۵۸) به کار برده اند. از نظر آنها تصریح عبارت است از گنجاندن اطلاعاتی در ترجمه که تلویحا در متن اصلی آمده و از متن با موقعیت می توان آن را استنباط کرد. در غالب موارد تصریح به دلیل تفاوتهای نحوی و معنایی دو زبان مبدأ و مقصد صورت می گیرد. در این موارد تصریح، تغییری اجباری است. گاه نیز تصریح به اختیار مترجم و با ملاحظه خواننده ترجمه و هدف ترجمه صورت می گیرد. در این موارد تصریح، تغییری اختیاری است. در اینجا تصریح را در معنایی عام به کار می بریم که شامل موارد اختیاری و اجباری می شود. در ادامه بحث مواردی اجباری و اختیاری از تصریح را به عنوان مثال ذکر خواهیم کرد.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *