تغییر بیان در ترجمه

موضوع بحث این‌جانب تغییر بیان است. قبل‌از طرح موضوع لازم است مقدمه‌ای در باب اهمیت موضوع بگویم. در پایان نیز نتایج کلی به‌دست‌آمده از این بحث را فهرست‌وار بیان خواهم کرد. نخست مقدمهٔ بحث. سه دسته از کسانی که با ترجمه سروکار دارند، یعنی مدرس ترجمه، مترجم و منتقد ترجمه، چون موضوع کارشان ترجمه است نیاز مشترکی دارند و آن نیاز به شناخت ماهیت ترجمه است. به عبارت دیگر این سه گروه برای اینکه در کارشان توفیقی حاصل کنند باید تعریفی از ترجمه داشته باشند. مدرسین ترجمه معمولاً براساس تصور نسبتاً خشک و ساده‌ای که از مفاهیم پایبندی، دقت و تعادل (equivalence) دارند، صرف‌نظر از نوع متن، خوانندهٔ متن و هدفی که متن برای آن ترجمه می‌شود، روش تحت‌اللفظی را مبنای آموزش خود قرار می‌دهند و دانشجویان نیز معمولاً با همین روش خو می‌گیرند و در زندان لفظ محبوس می‌شوند. مدرسین ترجمه معمولاً به‌جای توضیح عوامل دخیل در انتخاب روش و توضیح معیارهایی که مترجمان خوب به کار می‌گیرند کار ترجمه را به سطح قوانین تنزل می‌دهند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *