۱- مقدمه
از زبان عامیانه (slang) تعاریف متعددی ارائه شده است که ازآن‌جمله می‌توان به این دو تعریف اشاره کرد:
واژگان و اصطلاحات غیررسمی و غیرمعیار که معمولاً تنها برای افراد یک گروه اجتماعی یا ناحیه‌ای خاص قابل درک است و واژگان و اصطلاحات غیررسمی متداول در گفتار مردمانی وابسته به یک گروه اجتماعی یا صنفی خاص. در غالب تعاریف زبان عامیانه بر این نکته تاکید شده است که زبان عامیانه زبان گروه اجتماعی یا صنفی خاص است، بنابراین همهٔ افراد اجتماع قادر به درک آن نیستند.

یکی دیگر از خصیصه‌های زبان عامیانه این است که پیوسته دستخوش تغییر است. واژهٔ عامیانه در دورانی خاص تداول می‌یابد و اغلب مدت زمانی کوتاه به حیات خود ادامه می‌دهد. سپس یا فراموش می‌شود یا به زبان محاوره و گاهی به زبان رسمی راه می‌یابد. نمونه‌های زیادی از این‌گونه واژه‌ها و اصطلاحات یافت می‌شود که می‌توان به «piano , zoo و bus» در زبان انگلیسی و دو آتشه، خرت‌وپرت و چرت‌وپرت در زبان فارسی اشاره کرد که سالیانی پیش کاربردی عامیانه داشته‌اند اما امروزه جزء زبان محاوره‌ای یا رسمی هستند. به بیان دیگر «واژهٔ عامیانهٔ یک نسل می‌تواند واژهٔ معیار نسل بعد باشد.» بی‌شک بین زبان‌های عامیانه، محاوره و رسمی نمی‌توان مرز مشخصی قائل شد. تعداد واژگان عامیانه را ده درصد گنجینهٔ واژگانی هر انگلیسی‌زبان با معلوماتی متوسط تخمین می‌زنند. در ادبیات معاصر جهان نیز به فراوانی از زبان عامیانه استفاده می‌شود که بی‌تردید یکی از دلایل آن تأثیر زبان‌شناسی است.