یادی از یک مترجم

روز یازدهم اردیبهشت ۱۳۷۳ فرهاد غبرایی نویسنده، شاعر و مترجم سختکوش در تصادف اتومبیل در جاده چالوس – تنکابن در گذشت. غبرایی در بهمن ۱۳۲۸ در لنگرود زاده شد. دبیرستان را در کرمانشاه به پایان رساند و ليسانس انگلیسی را از دانشگاه شيراز گرفت. در ۱۳۵۵ سفری به فرانسه کرد و در زمینه کارگردانی سینما به مطالعه پرداخت. در ۱۳۵۸ به ایران بازگشت و به کار ترجمه مشغول شد. غبرایی از سه زبان انگلیسی، فرانسه و ایتالیایی ترجمه می کرد. در ۱۳۷۲ غبرایی بخاطر ترجمه آثاری از زبان فرانسه بخصوص در نهایت شب موفق به دریافت بورس وزارت فرهنگ فرانسه شد و برای شرکت در نشست بین المللی مترجمان ادبی به فرانسه رفت غبرایی گرچه مترجمی پر کار بود، نابسامانی های کار نشر کتاب سبب شد که برای یافتن اندکی آرامش، از زندگی در تهران چشم بپوشد و روانه شمال شود. در شمال علاوه بر کار ترجمه، به نوشتن روی آورد و در ۱۳۷۰ شروع به نوشتن رمان ایخنیاندر کرد. دریغا که این فصل تازه پربار در زندگی او بس کوتاه بود. غبرایی مترجمی متعهد، پرکار و چیره دست بود و در عمری کوتاه کارنامه ای درخشان از خود بجا گذاشت.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *