روز یازدهم اردیبهشت ۱۳۷۳ فرهاد غبرایی نویسنده، شاعر و مترجم سخت‌کوش در تصادف اتومبیل در جادهٔ چالوس – تنکابن درگذشت. غبرایی در بهمن ۱۳۲۸ در لنگرود زاده شد. دبیرستان را در کرمانشاه به پایان رساند و لیسانس انگلیسی را از دانشگاه شیراز گرفت. در ۱۳۵۵ سفری به فرانسه کرد و در زمینهٔ کارگردانی سینما به مطالعه پرداخت. در ۱۳۵۸ به ایران بازگشت و به کار ترجمه مشغول شد. غبرایی از سه زبان انگلیسی، فرانسه و ایتالیایی ترجمه می‌کرد. در ۱۳۷۲ غبرایی به‌خاطر ترجمهٔ آثاری از زبان فرانسه به‌خصوص در نهایت شب موفق به دریافت بورس وزارت فرهنگ فرانسه شد و برای شرکت در نشست بین‌المللی مترجمان ادبی به فرانسه رفت. غبرایی گرچه مترجمی پرکار بود، نابسامانی‌های کار نشر کتاب سبب شد که برای یافتن اندکی آرامش، از زندگی در تهران چشم بپوشد و روانهٔ شمال شود. در شمال علاوه‌بر کار ترجمه، به نوشتن روی آورد و در ۱۳۷۰ شروع به نوشتن رمان ایختیاندر کرد. دریغا که این فصل تازهٔ پربار در زندگی او بس کوتاه بود. غبرایی مترجمی متعهد، پرکار و چیره‌دست بود و در عمری کوتاه کارنامه‌ای درخشان از خود به جا گذاشت.