پیامبر، نوشتهٔ جبران خلیل جبران شاعر پرآوازهٔ لبنانی، برای فارسی‌زبان اثری ناآشنا نیست. تاکنون چند ترجمه از این شعر به فارسی منتشر شده است. آنچه در زیر می‌خوانید نقدی است بر یکی از این ترجمه‌ها (پیامبر، نوشتهٔ جبران خلیل جبران، ترجمهٔ دکتر مهدی مقصودی، نشر برکه، مشهد، ۱۳۷۱) که دو تن از خوانندگان مترجم از آلمان برای ما فرستاده‌اند. ما برای آشنایی بیشتر خوانندگان با این ترجمه، قطعاتی از آن را نیز می‌آوریم. به‌طور کلی آقای مقصودی کوشیده‌اند زبانی شاعرانه و فخیم به ترجمهٔ خود بدهند و در این کار، گاه بسیار هم موفق بوده‌اند. نکته‌ای که بر ایشان می‌توان گرفت این است که اغلب زبان جبران را پیچیده‌تر از آنچه هست نموده‌اند و نیز کلمات یا جملاتی از خویش بر متن افزوده‌اند که سبب شده این ترجمه را که گفتیم، گاه بسیار دلنشین است، از صورت ترجمه‌ای امین درآورد. در این تردیدی نیست که مترجم در ترجمهٔ شعر در بعضی موارد ناچار است آزادی بیشتر برای خود قائل شود و بکوشد جوهر شعر را دریابد و آن را با کلمات و تصاویری درخور به زبان مقصد برگرداند، اما این آزادی تا آنجاست که اصل گفتهٔ شاعر و نحوهٔ بیان او لطمه‌ای نبیند و سلیقهٔ مترجم چندان بر آن اثر نگذارد که نقش شاعر که گویندهٔ اصلی است، از شعر زدوده شود.