مقدمه

شاید سرشناس ترین صاحب نظر غیر ایرانی در مسائل ترجمه که غالب مترجمان و علاقه مندان به ترجمه در ایران با نام و آثار او آشنا هستند، یوجین نایدا، زبان شناس، مترجم و محقق سالخورده امریکایی باشد که، در آستانه هشتاد سالگی، هنوز می خواند، می اندیشد و می نویسد؛ پیر سال و ماهی که تا کنون 40 کتاب و ۲۲۱ مقاله در مباحث زبان شناسی و ترجمه به سلک تحریر کشیده است. سخت کوشی او در سنین سستی یاد آور استاد احمد آرام خودمان است که خدایش بسلامت دارد.

ده دوازده سال پیش که گویا برای نخستین بار درس مستقلی به نام اصول و نظریه های ترجمه (یا چیزی نزدیک بدین عبارت) در مجتمع دانشگاهی آن روز و دانشگاه علامه طباطبایی امروز ارائه می شد، دوستم دکتر سالار منافی از من خواست که کتاب Theory and Practice of Translationنوشته مشترک نایدا و چارلز تابر را در آن دانشگاه تدریس کنم و این فرصتی بود که با نظرات و رگه های فکری این مرد بیشتر و بیشتر آشنا شوم.