اهمین مولفه های معنایی فعل در ترجمه

مقدمه
زبان ها ساختمان صوتی، نحوی و معنایی متفاوتی دارند. نقطه آغاز ترجمه درک این اصل بدیهی است. مترجم از ابتدا تا انتها با معنی سر و کار دارد. نیمی از کار او استخراج معنی از متن است. تا نداند معنی در زبان مبدأ چگونه بیان می شود، نمی تواند آن را به درستی استخراج کند، بناچار معنی را با ناقص يا نادرست درک می کند. نیم دیگر کار مترجم انتقال معنی به زبان مقصد است. در این مرحله نیز اگر مترجم قابلیت ها و محدودیت های معنایی و نحوی زبان مقصد را نشناسد از انتقال معنی عاجز می ماند. پس لازم است که مترجم درک درستی از ساختمان معنایی اجزای حاوی معنی یعنی کلمه، جمله و کلام (discourse) داشته باشد. مترجم خوب، که لزوما زبان شناس به معنی دانشگاهی آن نیست، در غالب موارد به کمک ذوق و تجربه خود ظرایف و تفاوت های معنایی را در دو زبان درک می کند. اما زبان شناسی که کارش توصیف نظام آوایی، نحوی و معنایی زبان است، بخصوص آن دسته از مطالعات زبان شناختی که توصیف خود را بر مقایسه دو زبان متکی کرده اند به مترجم کمک میکنند تا از یک طرف به مفاهیم مشترک میان زبان ها در سطح ژرفساخت (deep structure) و از طرف دیگر به تفاوت های ظریف و حیرت انگیز زبان ها در سطح روساخت (surface structure) پی ببرد و در تحلیل خود به لایه های عمیق تری از معنی دست یابد. این مقاله نگاهی دارد به ساختمان معنایی افعال انگلیسی که حرکتی را بیان میکنند و نیز اشاره ای دارد به نحوه ترجمه این قبیل افعال به فارسی.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *