مقدمهٔ سردبیر
در سال‌های اخیر بسیاری از افراد و سازمان‌های پژوهشی – فرهنگی به چاپ لغت‌نامه‌های تخصصی دست زده‌اند که جای بس امیدواری است. برای مثال در زمینهٔ واژگان تخصصی متون اسلامی تاکنون چندین لغت‌نامه منتشر شده است. اما جای تأسف است که گردآورندگان یا مؤلفان برخی از این لغت‌نامه‌ها نه به سودمندی و ضرورت کار خویش اندیشیده و هدف مشخصی را دنبال کرده‌اند و نه با اصول و ضوابط تألیف لغت‌نامهٔ تخصصی آشنایی دارند. لغت‌نامه‌های تخصصی، اعم از تألیف یا گردآوری، از ضوابط و اصول خاصی پیروی می‌کنند که در قلمرو علمی به نام واژه‌نگاری است. تألیف واژه‌نامه دشواری‌های بسیار دارد، به‌خصوص گزینش و تبیین مفاهیم تخصصی اصولی دارد که بر اهل علم دانسته است. گردآوری برابرنهاده‌های مفاهیم و واژگان تخصصی یک رشتهٔ خاص نیز از آنچه در آغاز می‌نماید بسیار دشوارتر است. کار محقق در گردآوری و کنار هم نهادن معادل‌های پیشنهادی محققان مختلف خلاصه نمی‌شود، بلکه او باید معادل‌هایی دقیق برگزیند. انجام چنین کاری در هر رشتهٔ تخصصی به‌خصوص در رشتهٔ پردامنه‌ای مثل معارف اسلامی به متخصصان متعدد نیاز دارد تا معادل‌ها به‌درستی و بر مبنای صحیحی انتخاب و به معادل‌های معیار تبدیل شوند -گزینش معادل‌های معیار از میان انبوه معادل‌های پیشنهادی برای یک مفهوم تخصصی سه مرحله اساسی دارد:

۱- جست‌وجو برای یافتن معادل‌های مختلف

۲- توافق بر سر اصطلاحات، تعریف‌ها و معادل‌های آنان

۳- انتشار معادل‌های معیار برای استفاده در سطح ملی و بین‌المللی