مقدمه سردبير
در سال های اخیر بسیاری از افراد و سازمان های پژوهشی – فرهنگی به چاپ لغت نامه های تخصصی دست زده اند که جای بس امیدواری است. برای مثال در زمینه واژگان تخصصی متون اسلامی تاکنون چندین لغت نامه منتشر شده است. اما جای تأسف است که گردآورندگان یا مؤلفان برخی از این لغت نامه ها نه به سودمندی و ضرورت کار خویش اندیشیده و هدف مشخصی را دنبال کرده اند و نه با اصول و ضوابط تأليف لغت نامه تخصصی آشنایی دارند. لغت نامه های تخصصی، اعم از تألیف یا گردآوری، از ضوابط و اصول خاصی پیروی می کنند که در قلمرو علمی به نام واژه نگاری است. تأليف واژه نامه دشواری های بسیار دارد، بخصوص گزینش و تبیین مفاهيم تخصصی اصولی دارد که بر اهل علم دانسته است. گردآوری برابر نهاده های مفاهیم و واژگان تخصصی یک رشته خاص نیز از آنچه در آغاز مینماید بسیار دشوارتر است. کار محقق در گردآوری و کنار هم نهادن معادل های پیشنهادی محققان مختلف خلاصه نمی شود، بلکه او باید معادل هایی دقیق برگزیند. انجام چنین کاری در هر رشته تخصصی بخصوص در رشته پردامنه ای مثل معارف اسلامی به متخصصان متعدد نیاز دارد تا معادل ها بدرستی و بر مبنای صحیحی انتخاب و به معادل های معیار تبدیل شوند -گزینش معادل های معیار از میان انبوه معادل های پیشنهادی برای یک مفهوم تخصصی سه مرحله اساسی دارد:

۱- جستجو برای یافتن معادل های مختلف،

۲- توافق بر سر اصطلاحات، تعريف ها و معادل های آنان و

۳- انتشار معادل های معیار برای استفاده در سطح ملی و بین المللی