مرحوم سید محمد فرزان (۱۳۴۹-۱۲۷۳ ه. ش)، از اعاظم فضلا و ادبای معاصر، در بیرجند متولد شد. زبان و ادبیات عرب را از نصاب‌الصبیان ابونصر فراهی آغاز کرد و پس‌از وصول به مراحل کمال در زبان عرب به مطالعهٔ تفسیر قرآن و اخبار و احادیث و فقه اسلامی و تاریخ و جغرافیای ایران و اسلام در جهان پرداخت. مرحوم فرزان به قرآن سخت عشق می‌ورزید و پیوسته آن را تلاوت می‌کرد و گاه در برابر عظمت یک آیه ازخودبی‌خود می‌شد و با آهنگ خاصی آن را چندین بار تکرار می‌کرد. مرحوم فرزان در نویسندگی، در تحقیق، در بیان مفاهیم و معانی و در تحلیل نظم و نثر فارسی تبحری حیرت‌انگیز داشت. معلمی یگانه و منتقدی تیزبین بود. ولی ارادتی را که بسیاری از بزرگان ادب فارسی به او ابراز کردند تنها به‌دلیل علم او نبود که به‌دلیل فضایل اخلاقی کم‌نظیر او بود. مرحوم فرزان در دیانت و تقوی مقامی رفیع داشت. مناعت و استغنای طبع او ستودنی بود. فرزانه‌ای وارسته و به‌حق پیوسته بود.