تأملاتی دربارهٔ ترجمهٔ قرآن؛ با نگاهی به ترجمهٔ استاد آیتی

۱- ترجمه‌پذیر بودن قرآن:
در تعریف ترجمه گفته‌اند: ترجمه عبارتست از یافتن نزدیک‌ترین معادل در زبان مقصد، اول ازنظر معنی و بعد ازنظر سبک، پس ترجمهٔ مطلوب آن است که هم معنی یا اندیشه و هم سبک یا صورت متن اصلی را حفظ کند. اما سؤال این است که آیا ممکن است ترجمه‌ای صورت بگیرد که در آن هیچ‌یک از دو جزء فوق (صورت و معنی) از بین نرود؟ صاحب‌نظران عقیده دارند که این امر امکان‌پذیر نیست. به عبارت دیگر هیچ پیامی را بدون دست‌کاری و حذف و اضافه نمی‌توان از زبانی به زبان دیگر منتقل کرد.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *