در این مقاله بلند آقای قادری اساسا به بررسی مشکلات و شیوه ترجمه متون نمایشی می پردازد و ضمن نقل قول جمعی از زبانشناسان و نمایشنامه نویسان و ذکر مثال های متعدد به ضرورت درک ویژگی های زبان نمایشنامه و نیز ضرورت ترجمه هرچه زنده تر و طبیعی تر گفتگوهای نمایشنامه اشاره می کند. از آنجا که مباحث مطرح شده در مورد اصول و نحوه ترجمه گفتگوهای نمایشنامه در مورد ترجمه گفتگو به طور کلی نیز صادق است، چکیده ای از این مقاله را در ادامه بحث زبان کناری و زبان نوشتاری می آوریم. در مورد شیوه ترجمه گفتگو با زبان گفتاری، برغم اهمیت و ضرورت این موضوع، تاکنون بحث های چندانی صورت نگرفته است. در مقاله ای که در اینجا خلاصه ای از آن نقل می شود، از معدود مقالاتی است که در این باره نوشته شده است. در هر دو مقاله نویسندگان به نیروهای محققانه از یک نظریه دفاع میکنند: ضرورت استفاده از زبان گفتاری در ترجمه گفنگو.