در این مقالهٔ بلند آقای قادری اساساً به بررسی مشکلات و شیوهٔ ترجمهٔ متون نمایشی می‌پردازد و ضمن نقل‌قول جمعی از زبان‌شناسان و نمایشنامه‌نویسان و ذکر مثال‌های متعدد به ضرورت درک ویژگی‌های زبان نمایشنامه و نیز ضرورت ترجمهٔ هرچه زنده‌تر و طبیعی‌تر گفت‌وگوهای نمایشنامه اشاره می‌کند. ازآنجاکه مباحث مطرح‌شده در مورد اصول و نحوهٔ ترجمهٔ گفت‌وگوهای نمایشنامه در مورد ترجمهٔ گفت‌وگو به‌طور کلی نیز صادق است، چکیده‌ای از این مقاله را در ادامهٔ بحث «زبان گفتاری و زبان نوشتاری» می‌آوریم. در مورد شیوهٔ ترجمهٔ گفت‌وگو یا زبان گفتاری، به‌رغم اهمیت و ضرورت این موضوع، تاکنون بحث‌های چندانی صورت نگرفته است. دو مقاله‌ای که در اینجا خلاصه‌ای از آن نقل می‌شود، از معدود مقالاتی است که در این‌باره نوشته شده است. در هر دو مقاله نویسندگان به نیروهای محققانه از یک نظریه دفاع می‌کنند: ضرورت استفاده از زبان گفتاری در ترجمهٔ گفت‌وگو.