کار اصلی نحو برقراری رابطه میان اجزای تشکیل دهنده جمله است به طوری که آن جمله برای اهل زبان پذیرفتنی و قابل فهم باشد. اما نحو، بخصوص در متون ادبی، علاوه بر نقش دستوری، نقش سبکی نیز دارد و معنی و تأثیر و تأکید خاصی را نیز انتقال می دهد. به عبارت دیگر و چگونه گفتن به اندازه چه گفتن اهمیت پیدا می کند. یکی از مواردی که نویسنده به گونه ای خاص و برای بیان معنی و تأثیری خاص نحو را بکار میگیرد نوشتن جملات متوازن (parallel) است. توازن (parallelism) به عنوان یکی از صناعات ادبی مبتنی بر این اصل است که اجزاء جمله با جملات متوالی که دارای ارزش، برابرند با صورتهای نحوی مشابه بیان می شوند. صورتهای نحوی مشابه که نوعی نظم و ریتم در متن ایجاد میکنند به خواننده لذت میدهد و اندیشه نویسنده به نحو مؤثری به خوانده انتقال می یابد. نیز عبارات متوازن وضوح اندیشه را افزایش میدهد و باعث می شود خواننده این عبارات را بهتر درک کند و به خاطر بسپارد