ا- در تسمية وزمان از دست رفته
در شماره ششم مترجم نقدی بر ترجمه کتاب اول در جستجوي زمان از دست رفته آمده است که اندک بحثی درباره برخی جزئیات را می طلبد و تاملی کلی درباره ترجمه آثار ادبی و البته نقد این نوع ترجمه را ایجاب می کند. به انگیزه ادای سهمی در فتح باب این «تأمل» و نیز روشن تر کردن -و دیدن – برخی نکته ها که شاید در سکوت گنگ بماند، این چند سطر نگاشته می شود.
پیش از هر چیز، در آن نقد درباره ترجمه عنوان کتاب پروست گفته شده است که صفت «گمشده» برای زمان درست است و نه از دست رفته، آن چنان که من آورده ام. پیشنهاد گمشده برای واژه perdu از یک سو ناشی از سطحی نگری و از سوی دیگر حاکی از عدم توجه به نص بسیار بدیهی خود کتاب است. در واقع، درست است که بخشی از زمانی که پروست اثر خود را در جستجوی آن نگاشته، و به تعبیری جان بر سر این کار گذاشته است، زمان گم شده ای است که او می کوشد آن را از چنگال فراموشی و مرگ بیرون بکشد.