خلاصهٔ مقاله: در این مقاله، نویسنده روش‌های ترجمهٔ عناصر متفاوت فرهنگی را بررسی می‌کند. این روش‌ها عبارت‌اند از: وام‌گیری، تعریف کردن، ترجمهٔ تحت‌اللفظی، جایگزینی، واژه‌سازی، حذف کردن، افزودن و نیز ترکیبی از روش‌های فوق. انتخاب روش مناسب برای ترجمهٔ واژه‌ای با بار فرهنگی، به دو عامل بستگی دارد:

الف) ماهیت واژهٔ مورد نظر – بار معنایی «semantic content» آن واژه و شکل زبانی آن در زبان مبدأ و رابطه

تباینی «contrastive relationship» آن با معادل‌های احتمالی‌اش در زبان مقصد.

ب) ماهیت فرآیند ارتباطی که واژهٔ فرهنگی در آن ظاهر شده است – نقش «function» آن واژه در کنش ارتباطی «act of communication» مورد نظر.