ابهام، خصیصه عام کلیه زبان های طبیعی است. اگر از دید ویراستاری سخت گیر به جملات متنی نگاه کنیم، می بینیم غالب جملات به نحوی ابهام دارند. ابهام هم در گفتار و هم در نوشتار ظاهر میشود، اما در گفتار، موقعیت گفتگو، آهنگی صدا و تکیه کلام تا حد زیادی ابهام را از میان می برد. برای مثال در جمله
I am very happy that we haven’t got children like John and Mary.
نوع تاکید بر جان و مری معلوم می کند آنها فرزندانند یا پدر و مادر.
در این مقاله از دیدگاه زبانشناختی و کاربردی تنها درباره برخی از موارد مهم ابهام بحث میشود. بحث از ابهام در این مقاله محدود به مواردی است که نا آگاهانه توسط نویسنده در متن به وجود می آید و یا مواردی که مترجم گمان می برد در متن ابهام وجود دارد و در نتیجه نمی تواند معنای دقیق عبارت را درک کند.