به‌آذین مترجم پُرکاری بود. در انتخاب نیز خوش‌سلیقه بود. به آثار داستانی توجه خاص داشت. ترجمه‌هایش عموماً ادبی‌اند و بیشتر از آثار داستانی به زبان فرانسه به‌خصوص آثار رومن رولان و بالزاک. انتخاب به‌آذین از آثار این دو نویسنده برای ترجمه هدفمند بوده است. در رمان تعلیمی که رومن رولان آفرینندهٔ نمونهٔ اعلای آن شناخته شده است، قهرمان تلویحاً در مقام سرمشق قرار می‌گیرد ــ سرمشقی که چنین می‌نماید نویسنده آن را به‌قصد علَم کرده است. رمان به مصوّر ساختن رفتار و کردار این «سرمشق» گرایش محسوس دارد. نویسنده با نشان‌ دادن چگونگی رویاروییِ قهرمان با رویدادها و حوادث زندگی، که هماره و در همهٔ مراحل نوعاً ثابت می‌ماند، بر آن است که منش متعالی او را شاخص سازد. به‌آذین با اختیار زبان مناسب در ترجمه که بیشتر خطابی و احساساتی است کوشیده است این ویژگی تمایزدهندهٔ اثر نویسنده را با قوّت تمام بنمایاند. مترجم، در واقع، با نویسنده سنخیّت مَنِشی دارد و زبانش نزدیک به الگویی است که نویسنده خواسته است آن را درخور سرمشق‌ بودن جلوه دهد. ازاین‌رو، مهارت و هنرنمایی مترجم را عمدتاً در پاره‌هایی از اثر می‌توان سراغ گرفت که نویسنده، با روایت جانبدار و گرایش تعلیمی، خواسته است خواننده را به تأسّی از نوع رفتار و کردار و واکنش‌های قهرمان ترغیب کند.