به‌آذین مترجم پرکاری بود. در انتخاب نیز خوش‌سلیقه بود. به آثار داستانی توجه خاص داشت. ترجمه‌هایش عموماً ادبی‌اند و بیشتر از آثار داستانی به زبان فرانسه به‌خصوص آثار رومن رولان و بالزاک. انتخاب به‌آذین از آثار این دو نویسنده برای ترجمه هدفمند بوده است. در رمان تعلیمی که رومن رولان آفرینندة نمونة اعلای آن شناخته شده است، قهرمان تلویحاً در مقام سرمشق قرار می‌گیرد ــ سرمشقی که چنین می‌نماید نویسنده آن را به قصد علَم کرده است. رمان به مصوّر ساختن رفتار و کردار این «سرمشق» گرایش محسوس دارد. نویسنده با نشان‌دادن چگونگی رویاروئیِ قهرمان با رویدادها و حوادث زندگی، که هماره و در همة مراحل نوعاً ثابت می‌ماند، بر آن است که منش متعالی او را شاخص سازد. به‌آذین با اختیار زبان مناسب در ترجمه که بیشتر خطابی و احساساتی است کوشیده است این ویژگی تمایزدهندة اثر نویسنده را با قوّت تمام بنمایاند. مترجم، درواقع، با نویسنده سنخیّت مَنِشی دارد و زبانش نزدیک به الگوئی است که نویسنده خواسته است آن را درخور سرمشق‌بودن جلوه دهد. ازاین‌رو، مهارت و هنرنمائی مترجم را عمدتاً در پاره‌هایی از اثر می‌توان سراغ گرفت که نویسنده، با روایت جانبدار و گرایش تعلیمی، خواسته است خواننده را به تأسّی از نوع رفتار و کردار و واکنش‌های قهرمان ترغیب کند.