دارالترجمه خاصّه دولتی/همایونی که به دارالترجمهٔ ناصری شهرت یافته است در ۱۲۸۸ق/ ۱۲۵۰ش به دستور ناصرالدین‌شاه تأسیس شد. مترجمان دارالترجمه را ایرانیان فرنگ‌رفته یا خارجیان مقیم ایران که به دربار راه پیدا کرده بودند تشکیل می‌دادند. هدف این مقاله توصیف روش ترجمهٔ مترجمان دارالترجمه با استناد به گفته‌های خودشان است. بدین‌ منظور از مقدمه‌ها و مؤخره‌هایی که مترجمان دارالترجمه بر ترجمه‌های خود نوشته‌اند استفاده کرده‌ایم.