بهترین ترجمه‌ای که خوانده‌ام؛ از دیدگاه علیرضا طاق‌دره؛ فلسفهٔ هگل، ترجمهٔ حمید عنایت

به پیشنهاد سردبیر محترم مجله، قرار شده از این شماره بخشی با عنوان «بهترین ترجمه‌ای که خوانده‌ام» در مجله آغاز شود. این حقیر افتخار پیدا کردم که مسئول این بخش باشم. البته شاید این کار ابتکاری نباشد ولی نگاه ما به موضوع متفاوت خواهد بود. هدف ما این است که سراغ افراد مختلف برویم و از آن‌ها بپرسیم بهترین ترجمه‌ای که تاکنون خوانده‌اند کدام است و دلیلشان چیست؟ مایلیم این افراد به‌طور مبسوط از هر منظری که به‌ نظرشان ترجمه‌ای زیبا آمده نظرشان را بگویند تا درک ما از ظرایف و اهمیت ترجمه‌ها بالا برود و نیز نام مترجمانی را پاس بداریم که حرمت جان عرق‌ریزشان اعتبار این آیین است.

علیرضا طاق‌دره، مترجم والدن شاهکار هنری دیوید تارو است. در ادبیات آمریکا سه اثر ادبی با آب پیوند دارند: موبی دیک، پیرمرد و دریا و والدن. والدن که قصهٔ یگانگی تارو با طبیعت است، از کنار آبگیری بسیار کوچک در دل جنگلی باصفا آغاز می‌شود. طاق‌دره در طول پانزده سالِ گذشته سرگرم مطالعهٔ عاشقانهٔ والدن و پژوهش در اندیشه‌های هنری دیوید تارو، رالف والدو امرسون و امیلی دیکنسون بوده است. او در سال ۲۰۱۶ در سخنرانی‌ها و جلسات بحث و گفت‌وگو، تفسیر خویش را از والدن به جامعهٔ ادبی و مردم آمریکا ارائه کرده است. در این راه، چندین اندیشمند آمریکایی ازجمله پروفسور رابرت ریچاردسون او را یاری کرده‌اند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *