به عبارت دیگر: کهنگی زبان ترجمه در اثر گذشت زمان
- منتشر شده در 18 سپتامبر 2017 |
آوای وحش همچون دیگر آثار جک لندن بارها به قلم مترجمان متعدد به زبان فارسی ترجمه شده است. برخی از این مترجمان عبارتند از: پرویز داریوش (1334)، داریوش شاهین (1362)، فرخزاد نراقی (1348)، امیر اسماعیلی (1363)، ثریا نظمی (1364)، علیاصغر حاجسیدجوادی (1367)، فریده محمدی (1371)، مژگان حائری (1374)، علی فاطمیان (1379)، حبیبالله آتشی (1382)، صدیقه ابراهیمی (1383)، بهار اشراق (1386)، حسن زمانی (1391)، کیومرث پارسای (1392)، مهدی غبرائی (1392)، امین شکارچیان (1395) و مهران محبوبی (1395). در این شماره قصد داریم دو ترجمة متفاوت این اثر را که با فاصله زمانی 58 سال از یکدیگر منتشر شدهاند موردبررسی قراردهیم.
ترجمة مجدد آثار ادبی پدیدهای متداول در جهان ترجمه است. همچنین ترجمة مجدد به دلیل کهنهبودن زبان ترجمة قبلی هم امری کاملاً متداول است. وقتی از سن ترجمهای پنجاه یا صد سال میگذرد طبیعی است که زبان آن برای نسل جدید کهنه شود. البته در ایران ترجمة مجدد دلایل متعدد دیگری نیز دارد ولی در مواردی ترجمة مجدد واقعاً بهدلیل کهنگی زبان ترجمة قبلی صورت میگیرد.
دیدگاهتان را بنویسید