اصطلاح انسجام روایی در توصیف داستان یا آموزش داستان‌نویسی به‌ کار‌ می‌رود. انسجام روایی مفهومی درجه‌پذیر است؛ داستانی دارای انسجام روایی بیشتر است که در آن کلمات به‌نحوی کنار یکدیگر قرار گرفته‌­اند که درک داستان برای خواننده آسان‌تر است و عمل خواندن هم با لذت همراه است. انسجام روایی مفهومی کلی است که از متغیرهای متعدّد تشکیل شده است. بدیهی است این متغیرها از اهمیت یکسانی برخوردار نیستند و برخی از برخی دیگر مهم‌ترند. برخی از این متغیرها عبارت‌اند از:

• انسجام زبانی در سطح خُرد، که بستگی دارد به نحوهٔ استفاده از حروف ربط، حروف اضافه، ضمایر ارجاعی و نحوهٔ ارتباط بین عبارات اسمی و وصفی و غیره در داخل جمله و بین جملات
• وجود مضمون یا مضامینی قابل‌ تشخیص؛ همسو بودن مضامین فرعی با مضمون یا مضامین اصلی و تکرار مضمون در سراسر داستان
• حضور راویِ قابل‌ تشخیص در داستان
• تبعیت داستان از قراردادهای ژانر داستان
• سبک نویسنده یا شیوه‌ای که نویسنده لحن و نگرش خود را بیان می‌کند و با کلمات و توصیفاتش احساس و فضایی خاص می‌آفریند.