نظرات بورخس در مورد ترجمه بسیار پیچیده و غیرمتعارف است. بورخس معتقد بود که متون اصلی به ترجمه‌ها بی‌وفایند. ترجمه‌ای را می‌ستود که بر متن اصلی چیره شده و آن را پشت سر بگذارد. موفقیت ترجمه را در «تفاوت» می‌دید و نه در «تعادل». همچون استاینر که هر نوع فهمی را «ترجمه» می‌دانست، معتقد بود که هر خوانشی ترجمه‌ای است جدید. متن اصلی را تنها دستاویزی برای «اعتلای کلام در ترجمه» می‌دید. مترجم، در دیدگاه او، کنشگری خلاق و آفریننده بود نه نشخوارکنندة کلام دیگران.