این مقاله پاسخی است به اظهارات خانم کریستیانا نورد دربارهٔ ترجمهٔ کتاب مقدس که در اوایل آبان‌ماه در چند دانشگاه ایران ازجمله دانشگاه فردوسی مشهد ایراد شد. خانم نورد یکی از شارحان نظریهٔ کارکردگرایی در ترجمه است، نظریه­‌ای که نزدیک به سی سال است در محافل دانشگاهی جهان مطرح است. به اعتقاد نویسنده نظریهٔ کارکردگرایی، اگر بتوانیم آن را نظریه بدانیم، با توجه به ماهیت تجویزی آن در آموزش ترجمه و در ترجمهٔ انواع خاصی از متون کاربرد دارد اما وقتی به ترجمهٔ کتاب مقدس و متون ادبی می‌­رسد در حد دستورالعملی برای مشخص کردن روش ترجمه تقلیل می­‌یابد و همان روش‌­هایی را پیشنهاد می­‌کند که نزدیک به دوهزار سال است که برای مترجمان شناخته شده است زیرا نه صلاحیت تجویز دارد نه حرف جدیدی برای گفتن. نویسنده پس‌از ذکر مقدمه‌ای به معرفی انتقادی این نظریه پرداخته و در پایان با توجه به اینکه این نظریه را نظریه­‌ای عام برای ترجمهٔ هر نوع متن در هر زمان و مکان می­‌دانند دیدگاه مترجمان ادبی ایران را نسبت به فرضیات این نظریه مورد بررسی قرار می‌­دهد.