به نام خدا. حکایتی را خدمت دوستان عرض می کنم در تأیید قرآن از کتاب مقدس . سرای اهل قلم بزرگداشتی ترتیب داده بود برای آقای کمالی دزفولی که چند سال پیش در گذشتند و قرآن شناس بزرگی بودند. من هم سخنران بودم و اشارتی به این آیه کردم که «و لیخم أهل الأنجیل بما أنزل الله فیه» (و باید که اهل انجیل بر وفق آنچه خداوند در آن نازل کرده است حکم کند) (مائده، ۴۷). همه شگفت زده شدند و گفتند این آیه نیست. مگر می شود خداوند با فعل امر غایب بفرماید که باید به انجیل، که در قرآن محرف شمرده شده است، حکم کنند. سپس مشابه آن را برای تورات هم خواندم. برای تورات هم داریم: «و کیف یحمونک و عندهم التوراه فیها حکم الله» و چگونه تو را به داوری می گیرند و حال آن که تورات در نزد آنان است و حکم الهی در آن هست) (مائده، ۴۳). و سابقه آن چنین است که وقتی از سوی اهل کتاب از حضرت پیامبر داوری خواسته شد، ایشان به دو بخش کتاب مقدس، هم عهد عتیق و هم عهد جدید، حکم کردند. حالا آن حکمها چه بوده است، از حوصله بحث ما خارج است