در جهان غریب کوچ کلام می توان تشخیص داد. اولی که شر کمتر است، شامل خطاهای بارز ناشی از جهل یا دانش غلط است. این از جایزالخطا بودن بشر ناشی می شود و بنابراین قابل عفو است. گام دوم به سوی جهنم را مترجمی برمیدارد که عامدانه واژه ها یا تکه هایی را حذف میکند که زحمت فهمیدنشان را به خود نمیدهد یا میانگارد که برای خوانندگانی که تصوری مبهم از آنها در ذهن دارد، مبهم یا قبیح خواهند بود؛ او وقتی فرهنگ لغات را باز میکند و می بیند که فرهنگش هم بر و بر نگاهش میکند، بی چون و چرا می پذیرد؛ یا آنکه پژوهشگری را به فضل فروشی مبتلا میکند: یعنی همان قدر آمادگی دارد که کمتر از نویسنده بداند که آماده است فکر کند بیشتر از او می داند.