مباحثی در زمینهٔ ترجمهٔ قرآن

۱- مشکلات ترجمهٔ قرآن کریم
آنچه مسلم است آوردن کلماتی که بتواند با قرآن حکیم هماوردی کند محال است چراکه تحدی قرآن هم به معنی است و هم به لفظ. و ازآنجاکه تحدی قرآن همیشگی است، هرگز بشر قدرت آوردن مانند آن را ندارد. اگر بحث ترجمهٔ قرآن می‌شود منظور این نیست که ترجمه را در مقابل قرآن قرار دهیم بلکه ترجمه تنها برای درک بهتر کلام خداست. کمااینکه قرآن برای عرب‌زبان‌ها نیز باید ترجمه و تفسیر شود و در این مورد امیرالمومنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: هذا القرآن … لا بدله من ترجمان.

اگرچه ترجمه، آوردن معانی کلمات قرآن به زبان دیگر و در قالب زبان دیگر است ولی آوردن کلمات و جملات که گویایی معانی بلند و بلیغ قرآن باشد حقیقتاً امری بسیار مشکل و دشوار است. جاحظ (متوفای ۲۲۲ .ق) که یکی از ادیبان بزرگ فرقه معتزله و یکی از پیشوایان علم بیان است، کتابی دربارهٔ نظم و اسلوب قرآن نگاشت که منظور از آن اثبات این مطلب است که قرآن به‌سبب نظم و اسلوب و تألیف شیوا و ترکیب بدیعش معجزه است، و ازآن‌رو در وصف بیان قرآن چنین استدلال می‌کند: و در کتاب نازل‌شده (آسمانی) چیزی که ما را به صدق آن دلالت می‌کند، نظم بدیع آن است که بندگان توان گفتن مثل آن را ندارند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *