اسراف در امانت

تمدّن اسلامی در جنوب آسیا اثر بورجورآواری مورّخ هندیِ پرورش‌یافته در بریتانیا فراوردۀ بسیار پُرمایه‌ای است. این اثر به ترجمۀ بانوی فرهیخته افسانه منفرد و به همّت نشر اختران در ۱۳۹۸ چاپ و منتشر شده است. ترجمه بسیار دقیق است و با متن اصلی مطابقت تام دارد. امّا افسوس همین مطابقت تامّ محتوایی و زبانی، ترجمه را دشوارخوان ساخته است. مترجمان بسیاری مطابقت تامّ زبانی را نهایت امانت شمرده‌اند. اینان انگار، در رعایت امانت، از یاد برده‌اند که اثر را به زبان مقصد برمی‌گردانند نه به زبانی که خواستار مطابقت تام با زبان مبدأ باشد. درنتیجه، فراورده از زبان مقصد دور و بیگانه می‌گردد و، علاوه بر آن، به صورتی درمی‌آید که راحت خوانده نمی‌شود و خواننده در هر گام به راهی پر دست‌انداز و سنگلاخ‌گونه پیش می‌رود. این طایفه از مترجمانِ امانت‌پیشه گرفتار وسواس‌اند و مرعوب طعن منتقدنمایان و منتقدان کاذب. آنان هراس دارند مبادا آماج خرده‌گیری چنین نکته‌گیران و عیب‌جویانی شوند.


بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *