گریگوری راباسای هشتاد و یک ساله را شاید بتوان بزرگترین مترجم قرن بیستم دانست. خودش می گوید: گمان می کنم کارم بر ادبیات آمریکای لاتین تأثیر گذار بوده است. را باسا در چهار دهه گذشته حدود ۳۵ کتاب از زبانهای اسپانیایی و پرتغالی و از نویسندگانی چون گابریل گارسیا مارکز، میگل آنخل آستوریاس، اوکتاویو پاز، خولیو کورتاسار، ماریو بارگاس يوسا و خورخه آمادر به انگلیسی ترجمه کرده است.

راباسا را این روزها می توان پشت ماشین تحریر قدیمی اش یافت که روی ورقه های پراکنده دستنوشته اش خم شده است. با موهای جوگندمی کم پشتی که سرش را پوشانده. مانند کسی که غرق در راز و نیاز است بندهایی را حذف می کند، کلماتی را تغییر می دهد و عباراتی را اضافه می کند. کتاب جدیدش با نام “اگر این خیانت باشد: ترجمه و رنجهایش”، خاطرات سالهای طولانی زندگی او در مقام مترجم را شرح می دهد